|
||
|
[Menu_Title]
مكتب معرفت قال ابوالحسن موسى بن جعفرعليه السلام: أدنى ما يثاب به زائر ابى عبدالله عليه السلام بشط فرات إذا عرف حقه و حرمته و ولايته ان يغفر له ما تقدم من ذنبه و ما تأخز. (1) حضرت امام موسى كاظم عليه السلام فرمود: كمترين ثوابى كه به زائر امام حسين عليه السلام در كرانه فرات داده مىشود اين است كه تمام گناهان بخشوده مىشود. بشرط اين كه حق و حرمت ولايت آن حضرت را شناخته باشد. منبع: مستدرك الوسائل، ج 10، ص 236، به نقل از كامل الزيارات، ص 138
هنگامی که سر مبارک امام حسین(ع) را وارد قنسرین (یکی از منازل شام) کردند، راهبی از داخل صومعه خود متوجه سر مقدس حضرت شد و دید نوری از دهان مبارک سر سیدالشهداء(ع) خارج می شود و به طرف آسمان بالا می رود. راهب در ازای مبلغ ده هزار درهم سر مبارک را از مأموران گرفت و داخل صومعه شد. در این هنگام صدایی که صاحب آن دیده نمی شد به گوشش رسید که گفت: خوشا به حال تو ای راهب، خوشا به حال کسی که به حرمت صاحب این سرآگاه باشد و مقام و منزلت آن را بشناسد. راهب با شنیدن این کلمات، سر خود را بلند کرد و گفت: پروردگارا، تو را به حق عیسی بن مریم(ع) سوگند می دهم که به امر و اذن تو این سر با من سخن بگوید. پس سر مبارک امام حسین(ع) زبان به سخن گشود و فرمود: ای راهب! از من چه می خواهی؟ راهب گفت: تو کیستی؟ فرمود: من فرزند محمد مصطفی(ص) و علی مرتضی(ع) و فاطمه زهرا(س) هستم. من کشته شده به صحرای کربلا، و مظلوم به جور و جفا در دشت نینوا، و عطشان و تشنه لب به نهر علقمه از آب فرات هستم. پس سر مبارک ساکت و خاموش شد. راهب صورت به صورت امام حسین(ع) نهاد و گفت: صورت خود را از روی مبارک تو برنمی دارم تا بگویی که در روز قیامت شفیع تو هستم. سرمقدس سیدالشهداء به سخن آمد و گفت: به دین و آیین جدم حضرت محمد مصطفی(ص) بازگرد و مسلمان شو. راهب بی درنگ شهادتین را بر زبان جاری کرد و گفت: اشهدان لااله الا الله و اشهدان محمدا رسول الله، امام حسین(ع) نیز قبول فرمود که در روز قیامت شفیع او باشد. وقتی که صبح شد مأموران یزید سر مبارک را با ده هزار درهم از راهب گرفتند و از آنجا حرکت کردند. در میان راه وقتی به وادی رسیدند دیدند تمام درهم ها به سنگ و سفال تبدیل شده اند.(۱) ــــــــــــــــــــــــ ۱- بحارالانوار، ج ۴۵، ص303
هنگامى که زنان کوفه با مشاهده اوضاع و احوال کاروانیان حسینى، زارى مىکردند، و گریبانهاى خود را چاک مىزدند و مردان کوفى نیز بهمراه آنان مىگریستند و بیتابی‌ها مىکردند، حضرت زینب علی‌ها السلام بر سر مردم نهیب زد که: «خاموش باشید!» با این نهیب، نه تنها آنه جماعت انبوه ساکت شدند بلکه زنگ شتران نیز از صدا افتاد. آنگاه حضرت زینب علی‌ها السلام پس از حمد و ستایش پروردگار و درود بر رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم خطاب به آنان فرمود: «اى مردم کوفه! اى جماعت نیرنگ و افسون و بى بهرگان از غیرت و حمیت! اشک چشمتان خشک مباد و ناله‌هایتان آرم نگیرد، مثل شما مثل آن زنى است که تار و پود تافته خود را در هم ریزد و رشتههاى آن را از هم بگسلد، شما سوگند‌هایتان را دست آویز فساد و نابودى خود قرار دادید. شما چه دارید جز لاف و غرور و دشمنى و دروغ؟! و بسان کنیزان خدمتکار، چاپلوسى و سخن چینى کردن؟! و یا همانند سبزهاى که از فضولات حیوانى تغذیه مىکند و بر آن مىروید، و یا چون نقرهاى که روى گور‌ها را بدان زینت و آرایش کنند، داراى ظاهرى فریبنده و زیبا، ولى درونى زشت و ناپسند! براى (آخرت) خود، چه بد توشهاى اندوخته و از پیش فرستادید تا خداى را به خشم آورید و عذاب جاودانه او را به نام خود رقم زنید! آیا شما (شمایى که سوگند‌هایتان را ندیده گرفتید، و پیما‌‌نهایتان را گسستید) براى برادرم - حسین - گریه مىکنید؟! بگریید که شایسته گریستنید، بسیار بگریید و اندک بخندید که ننگ (این کشتار بیرحمانه) گربیانگیر شما است و لکه این ننگ (ابدى) بر دامان شما خواهد ماند، آن چنان لکه ننگى که هرگز از (دامان) خود نتوانید شست. و چگونه مىخواهید این لکه ننگ را بشویید در حالى که جگر گوشه رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم و سید جوانان بهشت را (به افسون و نیرنگ) کشتید؟! همان کسى که در جنگ، سنگر و پناهگاه شما بود و در صلح مایه آرامش و الیتام شما، و نه به مثابه زخمى که با دهان خون آلوده به روى شما بخندد. در سختی‌ها و دشواری‌ها، امیدتان به او بود و در ناسازگاری‌ها و ستیزهها، به او روى مىآوردید. آگاه باشید که توشه راهى که از پیش براى سفر (آخرت) خود فرستادید بد توشهاى بود، و بار سنگین گناهى که تا روز قیامت بر دوش‌هایتان سنگینى خواهد کرد، گناهى بس بزرگ و ناپسند است. نابودى باد شما را، آنهم چه نابودى! و سرنگونى باد (پرچم) شما را، آنهم چه سرنگونى! تلاش (بى ثمرتان) جز ناامیدى ثمر نداد، دستان شما (براى همیشه) بریده شد و کالایتان (حتى در این بازار دنیا) زیان کرد، خشم الهى را به جان خود خریدید و مذلَت و سر افکندگى شما حتمى شد. آیا شما مىدانید که چه جگرى از رسول خدا شکافتید، و چه پیمانى گسستید و چه حرمتى از آنان دریدید و چه خونهایى را ریختید؟!! کارى بس شگفت کردید! آنچنان شگفت که نزدیک است از هراس (این حادثه) آسمان‌ها از هم بپاشد! و زمین‌ها از هم بشکافد! و کوه‌ها از هم فرو ریزد! مصیبتى بس دشوار و جانفرسا و طاقت سوز و شوم و در هم پیچیده پریشانى که از آن راه گریزى نیست، و در بزرگى و عظمت همانند درهم فشردگى زمین و آسمان. آیا در شگفت مىشوید اگر (در این مصیبت جانخراش) چشم آسمان، خون ببارد؟! هیچ کیفرى از کیفر آخرت براى شما خوار کنندهتر نیست، و آنان (سردمدران حکومت اموى) دیگر از هیچ سویى یارى نخواهند شد، این مهلت شما را مغرور نسازد که خداوند بزرگ از شتابزدگى در کار‌ها، پاک و منزه است، و از پایمال شدن خون (بیگناهى، چرا) بهراسد (که او انتقام گیرنده است) و در کمین ما و شماست...
مراسم این هفته هیئت عزاداران و سینه زنان حضرت ابوالفضل (ع) اردبیل مداح اهل بیت : حاج حسن یحیوی
بعد از آن واقعه ی سرخ، بلا سهم تو شد پیکر سوخته ی کرب و بلا سهم تو شد بعد از آن واقعه هفتاد و دو آیینه شکست ناگهان داغ دل آینه ها سهم تو شد بعد از آن واقعه آشوب قیامت برخاست بر سر نیزه سر خون خدا سهم تو شد بعد از آن واقعه خون جوش زد از چشمانت خطبه ی اشک برای شهدا سهم تو شد بعد از آن واقعه در هروله ی آتش و خون در شب خوف و خطر خطبه ی «لا» سهم تو شد بعد از آن واقعه در فصل شبیخون ستم خوردن زخم ز شمشیر جفا سهم تو شد خیمه ی نور تو در فتنه ی شب سوخت ولی کس نپرسید که این ظلم چرا سهم تو شد بعد از آن واقعه، ای زینت سجاده ی عشق از دلت آینه جوشید، دعا سهم تو شد بعد از آن واقعه، ای کاش که می مردم من مصلحت نیست بگویم، که چه ها سهم تو شد بعد از آن واقعه ی سرخ ، حقیقت گل کرد کربلا در تو درخشید، خدا سهم تو شد (شعر: رضا اسماعیلی) سالروز شهادت زینالعادبدین حضرت امام سجاد علیه السلام بر تمامی شیعیان جهان تسلیت و تعزیت باد.
حسین پاینده ائتدی الصّلاتی حسیندن اولدی اسلامون نجاتی حسین غرق بلا ، سیماسی خندان حسین حیرتده قویدی کایناتی (تاج الشعراء عباسقلی یحیوی اردبیلی) ترجمه انگلیسی Hossein(P.B.O.) made Assalat(a)lasting Islams salvation was due to Hossein(P.B.O.) Though Hossein was submerged in calamity, Had he smiling mine, Hossein plunged all beings and universe in amazement! (a). Asslat: Namaz , moslems 5-time – daily prayer. ترجمه عربی جَعَلَ الحُسینُ الصَّلوه مُوبَّداً وَالاسلامُ أصَبحَ علی یدیه مَنجیاً کانَ الحُسین غریقاً فی البَلاءِ مُتَبَسّماً والدهرُ اصبَحَ عَن أمرهِ مُتحیِّراً ترجمه فارسی حسین نماز را پاینده کرد نجات اسلام از حسین شد حسین غرق بلا ولی سیمایش خندان حسین کاینات را در حیرت گذاشت
بنابر مشهور در این روز در سال 61 هـ.ق آقا و مولایمان حضرت اباعبدالله الحسین سید الشهداء علیه السلام با اهل بیت و اصحابشان وارد کربلای معلی شدند. در آنجا اسب حضرت حرکت نکرد. امام پرسیدند: نام این سرزمین چیست ؟ گفتند :«غاضریه». نام دیگرش را پرسیدند، گفتند:«شاطی الفرات». فرمودند : اسم دگیری هم دارد ؟ گفتند: «کربلا» هم می گویند. در این هنگام حضرت آهی از دل کشیدند و گریه شدیدی نمودند و فرمودند :«اللهم إنی أعوذ بک من الکرب و البلاء. به خدا قسم زمین کربلا همین است . به خدا اینجا مردان ما را می کشند! به خدا قسم اینجا زنان و کودکان ما را به اسیری می برند! به خدا قسم اینجا پردۀ حرمت ما دریده می شود . ای جوانمردان ، فرود آیید که محل قبرهای ما اینجاست...»
آی باتدی صبح آچیلدی زینب نوایه گلدی زهرا دئدی حسین وای عالم صدایه گلدی چون ییخدیلار آتیندان سلطان تشنه کامی دنیایه اولدی اعلان قتل الحسین پیامی (تاج الشعراء یحیوی اردبیلی ) ایام سوگواری سرور سالار شهیدان حضرت اباعبداللهالحسین و یاران با وفایش بر تمامی شیعیان جهان تسلیت و تعزیت باد.
تشت گذاری یک مراسم سنتی ، مذهبی اردبیلی و جزء سنتهای عزاداری ایران است. فلسفه آنهم این است که وقتی سیدالشهدا از مکه به سمت کوفه حرکت کردند در یکی از محلهای توقف نزدیک به کوفه فرمودند که این چشمه آب بردارید . اطرافیان حضرت با وجود اعتقاد به این که امام معصوم از وقایع آگاه است ، از حضرت پرسیدند : چرا از این چشمه آب برداریم ؟ چشمه پر آب تری در منزل بعدی وجود دارد . اطرافیانی که عارف تر و عالم تر بودند گفتند به فرموده امام معصوم نمی توان شبهه وارد کرد ، همه ظرفها و تشت ها را پر از آب کنید . وقتی کاروان به منزل بعدی رسید دیدند که آن چشمه کاملا خشک شده است . هنگامی که کاروان به صحرای کربلا وارد شد و با لشگر حر بن ریاحی که به قصد دستگیر کردن امام به کربلا آمده بود رو به رو شد ، دیدند که سپاهیان حر از تشنگی در معرض مرگ قرار دارند ، امام به حر پیغام داد که من برای تو و سپاهیانت آب آورده ام. آبها را به تشت می ریختند و سپاه حر از آن می نوشیدند. استاد شهریار در این باره شعری دارد که: آب خود با دشمنان تشنه قسمت می کند عزت و آزادگی بین تا کجا دارد حسین این را می توانیم فلسفه مراسمی بدانیم که هر ساله در ابتدای ماه محرم به منظور اعلان عزا برگزار می شود . و به قولی: تشت گذاری، مراسم سنتی در عزاداری ایام عاشورا است که عمدتاً در شهرستان اردبیل برگزار میشود. تشتهای آب را در مساجد و حسینیهها میآورند و سمبل یک حادثه تاریخی است که در کربلا اتفاق افتاده است. مردم دست به تشت و آب میزنند و نوعی بیعت با امام حسینعلیهالسلام و حمایت از حضرت عباسعلیهالسلام میکنند. آب تشتها را مردم در شیشههایی برای شفا و تبرک برمیدارند. این سنت از حادثه جوانمردانه آب دادن امام حسینعلیهالسلام به سپاه حر در 27 ذیحجه گرفته شده، که آب مشکها را در تشتها ریختند و تمام لشکر حر و اسبان را سیراب کردند. این سنت سمبولیک تأسی از اقدام سالار شهیدان است" به این مراسم تشت گردانی هم میگویند. آیین تشت گذاری در اردبیل رسم "تشت گذاری" یا "تشت گردانی" از جمله مراسمی است که منسوب به شهر اردبیل، به طور خاص و مردم آذربایجان، به طور عام است؛ در این آیین، "تشت" نماد مشک سقای کربلا و آب، نماد رود و فراتی است که به روی حسین (ع) و یارانش بسته شد. مراسم تشت گذاری در اردبیل از ۲۷ذیحجه شروع می شود و در سی ام این ماه به پایان می رسد؛ براساس یک رسم قدیمی، شهر اردبیل به شش محله بزرگ تقسیم می شود و هر یک از محلات کوچک نیز با توجه به موقعیت جغرافیایی، تابع یکی از این محلات ششگانه می شود. شروع تشت گذاری در سه روز مانده به محرم طوری برنامه ریزی شده است که هر روز در دو محله بزرگ این مراسم برگزار شود. تشت هایی که در این مراسم مورد استفاده قرار می گیرند، گرد، از جنس برنز و یا مس است؛ بعد از عزاداری، ریش سفیدان و عاشقان حسین(ع) در هر محله، تشت ها را بر دوش حمل کرده و وارد مساجد می شوند؛ حاضران در مسجد به احترام به پا خواسته و در جلو آنها دسته سینه زنی با شعار "الدخیل یا ابوالفضل" سینه می زنند. پس از آن، ریش سفیدان با دور زدن مسجد، تشت ها را در جای مخصوص خود قرار می دهند، آنگاه تشت ها را از آبی که در کوزه‌ها بر دوششان حمل کرده‌اند، پر می کنند. محل قرار گرفتن تشت در مساجد شهر اردبیل، جایگاهی ویژه است برخی از مورخان بر این باورند که احداث جایگاه تشت در مساجد اردبیل بعد از روی کار آمدن حکومت صفویه انجام شده است؛ محل قرار گرفتن تشت در مساجد شهر اردبیل نیز جایگاهی خاص بوده و سکوهایی که برای این منظور مورد استفاده قرار می گیرد، یکی از ویژگیهای معماری مساجد این منطقه است. جایگاه مخصوص تشت در یکی از اضلاع دیوار مساجد به صورت "طاق نما" ایجاد می شود و در طول سال طشتها روی این سکوها قرار دارند؛ در مواردی نیز ممکن است طشتها از قبل در خانه ای که صاحب آن نذر کرده، قرار داشته باشد که در این صورت نیز دسته های عزادار به آن خانه مراجعه کرده و پس از انجام عزاداری، تشتها را برداشته و به طرف مکان برگزاری مراسم می برند. قدیمی ترین تشت موجود در مساجد اردبیل متعلق به مسجد "بازار چاقوسازان" است که قدمت آن به عصر "شاه عباس اول" باز می گردد؛ در داخل و لبه این تشت، نقش و نگار گیاه و ماهی حک شده و در لبه آن نیز عبارت و تاریخ "وقف نمود به حضرت عباس ۱۰۳۸" نقش بسته است.
دلی كه سینه زن هر شب محرم شد صدای هر تپشش ذكر یا حسینَم شد به یاد غربت یك لحظة تو این گونه بساط گریة هر روز من فرا هم شد شبی كه در دل من خیمه زد غم از هر سو دلم حسینیة بغض و آه و ماتم شد فدای زلف پریشان تو كه بر نیزه برای قافله سالاری تو پرچم شد فرشته مثل رقیه سیاه می پوشد حسین ! سایة تو از سر همه كم شد همیشه هر شب جمعه امید دارم كه دوباره زائر شش گوشة تو خواهم شد قسم به عشق كه رنگ حسین می گیرد دلی كه سینه زن هر شب محرم شد شاعر : یوسف رحیمی
صفحات ديگر |
|
طراحي پوسته از : ايران نقش
تمام حقوق سايت متعلق به : هیئت عزاداران و سینه زنان حضرت اباالفضل (ع) اردبیل مي باشد
چ 
