شيخ اجّل،جعفر بن قولويه قمى به سند معتبر از ابو حمزه ثمالى روايت كرده:امام صادق عليه السّلام فرموده:هرگاه قصد كردى كه قبر عبّاس بن على عليه السّلام را زيارت كنى كه در كنار فرات برابر حاير است،بر در روضه مى‏ايستى و مى‏گويى:

 سَلامُ اللَّهِ وَ سَلامُ مَلائِكَتِهِ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَنْبِيَائِهِ الْمُرْسَلِينَ وَ عِبَادِهِ الصَّالِحِينَ وَ جَمِيعِ الشُّهَدَاءِ وَ الصِّدِّيقِينَ [وَ] الزَّاكِيَاتُ الطَّيِّبَاتُ فِيمَا تَغْتَدِي وَ تَرُوحُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ أَشْهَدُ لَكَ بِالتَّسْلِيمِ وَ التَّصْدِيقِ وَ الْوَفَاءِ وَ النَّصِيحَةِ لِخَلَفِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ الْمُرْسَلِ وَ السِّبْطِ الْمُنْتَجَبِ وَ الدَّلِيلِ الْعَالِمِ وَ الْوَصِيِّ الْمُبَلِّغِ وَ الْمَظْلُومِ الْمُهْتَضَمِ فَجَزَاكَ اللَّهُ عَنْ رَسُولِهِ وَ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ عَنِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ أَفْضَلَ الْجَزَاءِ بِمَا صَبَرْتَ ،

سلام خدا و سلام فرشتگان مقرّبش،و پيامبران مرسلش،و بندگان‏ شايسته‏اش،و همه شهيدان و صدّيقان و درودهاى پاك و پاكيزه در آنچه مى‏آيد و مى‏رود بر تو باد اى فرزند امير مؤمنان،شهادت مى‏دهم براى حضرتت به تسليم و تصديق و وفا،و خيرخواهى،براى يادگار پيامبر مرسل(درود خدا بر او و خاندانش باد)،و فرزندزاده برگزيده،و راهنماى‏ دانا،و جانشين تبليغ‏گر،و ستمديده غارت‏زاده،خدا از جانب پيامبر و امير مؤمنان‏ و حسن و حسين(درود خدا بر ايشان)جزايت دهد برترين جزا به خاطر اين كه صبر كردى

 وَ احْتَسَبْتَ وَ أَعَنْتَ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ جَهِلَ حَقَّكَ وَ اسْتَخَفَّ بِحُرْمَتِكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ حَالَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ مَاءِ الْفُرَاتِ أَشْهَدُ أَنَّكَ قُتِلْتَ مَظْلُوما وَ أَنَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ لَكُمْ مَا وَعَدَكُمْ جِئْتُكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَافِدا إِلَيْكُمْ وَ قَلْبِي مُسَلِّمٌ لَكُمْ وَ تَابِعٌ وَ أَنَا لَكُمْ تَابِعٌ وَ نُصْرَتِي لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ وَ هُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لا مَعَ عَدُوِّكُمْ إِنِّي بِكُمْ وَ بِإِيَابِكُمْ [وَ بِآبَائِكُمْ‏] مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ بِمَنْ خَالَفَكُمْ وَ قَتَلَكُمْ مِنَ الْكَافِرِينَ قَتَلَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكُمْ بِالْأَيْدِي وَ الْأَلْسُنِ.

 و كار خويش را تنها به حساب خدا گذاشتى،و يارى نمودى پس چه نيكو سرانجامى است خانه آخرت.خدا لعنت كند كند كسى را كه كشت،و لعنت كند كسى را كه‏ جاهل بود به حقّت،و حرمتت را سبك شمرد،و خدا لعنت كند كسى را كه بين تو و آب فرات پرده شد،شهادت مى‏دهم كه تو مظلومانه كشته شدى،و خدا به وعده‏اى كه به شما داده وفا مى‏كند،به سوى تو آمدم اى فرزند امير مؤمنان دارد به محضر شمايم‏ دلم تسليم و پيرو شماست،و خود نيز پيرو شمايم،يارى‏ام براى شما مهيّاست،تا خدا حكم كند،و او بهترين‏ حكم‏كنندگان است،پس با شمايم تنها با شما نه با دشمن شما،من به شما و بازگشتتان مؤمن،و به آنان‏كه با شما مخالفت كردند،و شمار را كشتند كافرم،خدا بكشد امّتى را كه شما را با دستها و زبانهايشان كشتند.

 سپس وارد روضه شو،و خود را به ضريح بچسبان و بگو:

 السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الْمُطِيعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ سَلَّمَ السَّلامُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ وَ مَغْفِرَتُهُ وَ رِضْوَانُهُ وَ عَلَى رُوحِكَ وَ بَدَنِكَ أَشْهَدُ وَ أُشْهِدُ اللَّهَ أَنَّكَ مَضَيْتَ عَلَى مَا مَضَى بِهِ الْبَدْرِيُّونَ وَ الْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ الْمُنَاصِحُونَ لَهُ فِي جِهَادِ أَعْدَائِهِ الْمُبَالِغُونَ فِي نُصْرَةِ أَوْلِيَائِهِ الذَّابُّونَ عَنْ أَحِبَّائِهِ فَجَزَاكَ اللَّهُ أَفْضَلَ الْجَزَاءِ وَ أَكْثَرَ الْجَزَاءِ وَ أَوْفَرَ الْجَزَاءِ وَ أَوْفَى جَزَاءِ أَحَدٍ مِمَّنْ وَفَى بِبَيْعَتِهِ وَ اسْتَجَابَ لَهُ دَعْوَتَهُ وَ أَطَاعَ وُلاةَ أَمْرِهِ،

 سلام بر تو اى بنده شايسته فرمانبر خدا و رسول خدا،و امير مؤمنان و حسن‏ و حسين(درود خدا بر آنان باد)،سلام و رحمت خدا و بركات و مغفرت‏ و رضوانش بر تو بر روان و تن تو،شهادت مى‏دهم و خدا را شاهد مى‏گيرم،كه تو به همان مسيرى رفتى كه‏ اهل بدر رفتند،و در آن راه از دنيا گذشتند،آن مجاهدان در راه خدا،و خيرخواهان براى خدا،در مبارزه با دشمنان خدا،و تلاش‏گران در يارى اوليايش،آن دفاع‏كنندگان از عاشقانش،خدا پاداشت دهد،به برترين و بيشترين،و كامل‏ترين‏ پاداش،و وفاكننده‏ترين پاداش،يكى از آنان‏كه به بيعت او وفا كرد،و دعوتش را اجابت نمود،و از واليان امر اطاعت كرد

 أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَالَغْتَ فِي النَّصِيحَةِ وَ أَعْطَيْتَ غَايَةَ الْمَجْهُودِ فَبَعَثَكَ اللَّهُ فِي الشُّهَدَاءِ وَ جَعَلَ رُوحَكَ مَعَ أَرْوَاحِ السُّعَدَاءِ وَ أَعْطَاكَ مِنْ جِنَانِهِ أَفْسَحَهَا مَنْزِلا وَ أَفْضَلَهَا غُرَفا وَ رَفَعَ ذِكْرَكَ فِي عِلِّيِّينَ [فِي الْعَالَمِينَ‏] وَ حَشَرَكَ مَعَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقا أَشْهَدُ أَنَّكَ لَمْ تَهِنْ وَ لَمْ تَنْكُلْ وَ أَنَّكَ مَضَيْتَ عَلَى بَصِيرَةٍ مِنْ أَمْرِكَ مُقْتَدِيا بِالصَّالِحِينَ وَ مُتَّبِعا لِلنَّبِيِّينَ فَجَمَعَ اللَّهُ بَيْنَنَا وَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ رَسُولِهِ وَ أَوْلِيَائِهِ فِي مَنَازِلِ الْمُخْبِتِينَ فَإِنَّهُ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ.

 شهادت مى‏دهم،كه در خيرخواهى كوشيدى،و نهايت تلاش را انجام دادى،خدا تو را در زمره شهيدان برانگيزد و روحت را در كنار ارواح نيكبختان قرار دهد،و از بهشتش وسيع‏ترين منزل را به تو عطا كند،و برترين غرفه‏ها را ارزانى نمايد،و نامت را در بالاترين درجات بالا برد،و با پيامبران و صدّيقان و شهدا و شايستگان مشحور نمايد،آنها خوب رفيقانى هستند،شهادت مى‏دهم كه تو سستى نورزيدى،و باز نايستادى،و بر آگاهى از كارت از دنيا رفتى،در حال پيروى از شايستگان،و پيروى از پيامبران پس خدا بين ما و رسول‏ خود و اوليايش در جايگاهاى فروتنان گرد آورد كه او مهربان‏ترين مهربانان است.

مؤلف گويد:خوب است اين زيارت را،پشت سر قبر،به طرف قبله بخوانى،چنان‏كه شيخ در«تهذيب» چنين فرموده:سپس وارد شو.و خود را با رو به قبر بيانداز،و چنين بگو درحالى‏كه رو به جانب قبله‏اى السّلام عليك ايّها العبد الصّالح و بدان كه زيارت قمر بنى هاشم موافق روايت مذكور،همين بود كه ذكر شد،ولى سيد ابن طاووس و شيخ مفيد و ديگران پس از اين زيارت فرموده‏اند كه به سمت بالا سر برو،و دو ركعت نماز بخوان،و بعد از آن هرچه خواهى نماز بجا آور،و بسيار خدا را بخوان و پس از نماز بگو:

 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لا تَدَعْ لِي فِي هَذَا الْمَكَانِ الْمُكَرَّمِ وَ الْمَشْهَدِ الْمُعَظَّمِ ذَنْبا إِلا غَفَرْتَهُ وَ لا هَمّا إِلا فَرَّجْتَهُ وَ لا مَرَضا إِلا شَفَيْتَهُ وَ لا عَيْبا إِلا سَتَرْتَهُ وَ لا رِزْقا إِلا بَسَطْتَهُ وَ لا خَوْفا إِلا آمَنْتَهُ وَ لا شَمْلا إِلا جَمَعْتَهُ وَ لا غَائِبا إِلا حَفِظْتَهُ وَ أَدْنَيْتَهُ وَ لا حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ لَكَ فِيهَا رِضًى وَ لِي فِيهَا صَلاحٌ إِلا قَضَيْتَهَا يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.

 خدايا درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد،و در اين مكان‏ مكرّم،و زيارتگاه بزرگ،براى من گناهى مگذار جز آن‏كه بيامرزى،و نه اندوهى جز آن‏كه برطرف نمايى،و نه بيمارى جز آن‏كه‏ شفا دهى،و نه عيبى جز آن‏كه بپوشانى،و نه رزقى جز آن‏كه بگسترانى،و نه ترسى جز آن‏كه ايمنى دهى،و نه پراكندگى جز آن‏كه‏ گرد آورى،و نه دور از نظرى جز آن‏كه حفظ كنى و ديدارش را نزديك نمايى،و نه حاجتى از حاجتهاى دنيا و آخرت،كه تو را در آن رضايت و مرا در آن مصلحت است جز آن‏كه برآورى،اى مهربان‏ترين مهربانان.

بعد به جانب ضريح بازگرد،و نزد پاهاى مبارك بايست و بگو:

 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْفَضْلِ الْعَبَّاسَ ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَوَّلِ الْقَوْمِ إِسْلاما وَ أَقْدَمِهِمْ إِيمَانا وَ أَقْوَمِهِمْ بِدِينِ اللَّهِ وَ أَحْوَطِهِمْ عَلَى الْإِسْلامِ أَشْهَدُ لَقَدْ نَصَحْتَ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَخِيكَ فَنِعْمَ الْأَخُ الْمُوَاسِي فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً اسْتَحَلَّتْ مِنْكَ الْمَحَارِمَ وَ انْتَهَكَتْ حُرْمَةَ الْإِسْلامِ فَنِعْمَ الصَّابِرُ الْمُجَاهِدُ الْمُحَامِي النَّاصِرُ وَ الْأَخُ الدَّافِعُ عَنْ أَخِيهِ ،

 سلام بر تو اى ابا الفضل العباس فرزند امير مؤمنان،سلام بر تو اى فرزند سرور جانشينان،سلام بر تو اى فرزند اولين نفر امت در اسلام آوردن،و پيش‏ترينشان در ايمان‏ و استوارترينشان در پاى‏بندى به دين خدا،و با احتياطترنيشان بر اسلام،شهادت مى‏دهم كه تو براى خدا و رسولش و برادرت‏ خيرخواهى نمودى،پس چه خوب برادر همدردى بودى،خدا لعنت كند امتى را كه تو را كشت،و لعنت كند امتى را كه به تو ستم روا داشت،و لعنت‏ كند امتى را كه حرمتهاى تو را حلال شمرد،و پرده احترام اسلام را دريد،پس چه نيكو صبركننده،جهادگر حامى،يارى‏دهنده و برادر دفاع‏كننده از برادرش بودى،

 الْمُجِيبُ إِلَى طَاعَةِ رَبِّهِ الرَّاغِبُ فِيمَا زَهِدَ فِيهِ غَيْرُهُ مِنَ الثَّوَابِ الْجَزِيلِ وَ الثَّنَاءِ الْجَمِيلِ وَ أَلْحَقَكَ [فَأَلْحَقَكَ‏] اللَّهُ بِدَرَجَةِ آبَائِكَ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ اللَّهُمَّ إِنِّي تَعَرَّضْتُ لِزِيَارَةِ أَوْلِيَائِكَ رَغْبَةً فِي ثَوَابِكَ وَ رَجَاءً لِمَغْفِرَتِكَ وَ جَزِيلِ إِحْسَانِكَ فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ أَنْ تَجْعَلَ رِزْقِي بِهِمْ دَارّا وَ عَيْشِي بِهِمْ قَارّا وَ زِيَارَتِي بِهِمْ مَقْبُولَةً وَ حَيَاتِي بِهِمْ طَيِّبَةً وَ أَدْرِجْنِي إِدْرَاجَ الْمُكْرَمِينَ وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ يَنْقَلِبُ مِنْ زِيَارَةِ مَشَاهِدِ أَحِبَّائِكَ مُفْلِحا مُنْجِحا قَدِ اسْتَوْجَبَ غُفْرَانَ الذُّنُوبِ وَ سَتْرَ الْعُيُوبِ وَ كَشْفَ الْكُرُوبِ إِنَّكَ أَهْلُ التَّقْوَى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ،

 و پاسخ‏دهنده طاعت پروردگارش،و علاقمند به آنچه ديگران به بى‏رغبت شدند،كه همان پاداش بزرگ،و ستايش زيباست،و خدا تو را به درجه پدرانت،در بهشتهاى‏ پرنعمت ملحق كرد.خدايا معترض زيارت اوليايت شدم به خاطر رغبت در پاداشت،و اميد به آمرزشت،و احسان‏ فراوانت،پس از تو مى‏خواهم كه بر محمّد و خاندان پاكش درود فرستى،و روزى‏ام را به خاطر ايشان زياد نمايى‏ و زندگى‏ام را به خاطر آنان برقرار دارى،و زيارتم را به حق آنان مقبول قرار دهى،و حياتم را دلپسند فرمايى،و مرا با گروه اهل كرامت همراه نمايى‏ و از كسانى قرار دهى كه از زيارت زيارتگاه‏هاى عاشقانت رستگار و كامياب بازمى‏گردند،درحالى‏كه مستوجب آمرزش‏ گناهان،و پوشيدن عيبها،و برطرف شدن گرفتاريها شده باشد،به راستى تو اهل پروا و آمرزشى.

 چون بخواهى آن حضرت را وداع كنى،به نزد قبر شريف برو،و اين جملات را كه در روايت ابو حمزه ثمالى‏ است،و علماهم ذكر كرده‏اند بگو:

 أَسْتَوْدِعُكَ اللَّهَ وَ أَسْتَرْعِيكَ وَ أَقْرَأُ عَلَيْكَ السَّلامَ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ بِكِتَابِهِ وَ بِمَا جَاءَ بِهِ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ اللَّهُمَّ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيَارَتِي قَبْرَ ابْنِ أَخِي رَسُولِكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ ارْزُقْنِي زِيَارَتَهُ أَبَدا مَا أَبْقَيْتَنِي وَ احْشُرْنِي مَعَهُ وَ مَعَ آبَائِهِ فِي الْجِنَانِ وَ عَرِّفْ بَيْنِي وَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ رَسُولِكَ وَ أَوْلِيَائِكَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَوَفَّنِي عَلَى الْإِيمَانِ بِكَ وَ التَّصْدِيقِ بِرَسُولِكَ وَ الْوِلايَةِ لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ عَدُوِّهِمْ فَإِنِّي قَدْ رَضِيتُ يَا رَبِّي بِذَلِكَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.

 تو را به خدا مى‏سپارم و خواستار رعايت توأم،و بر تو سلام مى‏فرستم،ايمان آورديم به خدا و رسول و كتابش،و به آنچه پيامبر از پيش خدا آورد،خدايا ما را با گواهان اين حوادث بنويس،خدا آن را آخر عهد من از زيارت قبر فرزند برادر رسولت(درود خدا بر او و خاندانش‏ باد)قرار مده،و زيارتش را همواره تا زنده‏ام مى‏دارى روزى من فرما،و مرا با او و با پدرانش در بهشت محشور گردان،و ميان من و او و رسول و اوليايت شناسايى ايجاد كن.خدايا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و مرا بميران،بر پايه ايمان به خود،و باور نسبت به پيامبرت،و ولايت امير مؤمنان و امامان از فرزندانش(درود بر آنان باد)و بيزارى از دشمنانشان،كه من اى پروردگارم‏ همانا به اين امر خشنودم،و درود خدا بر محمّد و خاندان محمّد.

پس براى خود،و براى پدر و مادر و مؤمنان و مسلمانان دعا كن،و از دعاها هر دعايى را كه مى‏خواهى اختيار كن.

مسلخ عشق‏

قال على عليه السلام: هذا ... مصارع عشاق شهداء لا يسبقهم من كان قبلهم ولا يلحقهم من كان بعدهم. (3)

حضرت على عليه السلام روزى گذرش از كربلا افتاد و فرمود: اينجا قربانگاه عاشقان و مشهد شهيدان است. شهيدانى كه نه شهداى گذشته و نه شهداى آينده به پاى آنها نمى‏رسند.

پیوند حماسه وعرفان

در مبارزات ، نباید عبادات و توجه به خداو بعد معنوی فراموش شود. در کنار جهاد ، عبادت و نماز هم باید باشد . امام حسین (ع) شب عاشورا برای تلاوت قرآن ، نماز خواندن و مناجات مهلت خواست و فرمود :«انّی اُحبُّ الصَّلوه».

حضرت زینب ، حتی در این سفر هم نماز شب خود را (هرچند نشسته) فراموش نکرد. شب عاشورا ، خیمه یاران امام ، پر از زمزمه عبادت و نیایش بود. ظهر عاشورا امام نماز اول وقت را برگزار کرد.

مادرِ ياس

در سوگ تو آتشين دلم مادرِ ياس

هجران تو گشته قاتلم مادرِ ياس

زهرا به كنارِ قبر تو مي‌گريد

از ناله‌ي او منفعلم مادرِ ياس

هر ديده‌ي احمد آسماني ابريست

از آه نبي مشتعلم مادرِ ياس

در خلوت غم رسول با خود گويد

حلال تمام مشكلم مادرِ ياس

در بزمِ عزاي تو سرشكم جاريست

امشب شده غصه حاصلم مادر ياس

در ماه خدا اگر عزادار توأم

الطاف تو گشته شاملم مادرِ ياس

با جلب شفاعت پیمبر، شویت

كن در دو جهان تو قابلم

                                  مراسم این هفته 

         هیئت عزاداران و سینه زنان حضرت ابوالفضل (ع) اردبیل 

                        مداح اهل بیت : حاج حسن یحیوی

از گذشته های دور در اردبیل که به لحاظ پیشینه مذهبی و تاریخی خود به دارالارشاد و دارالامان لقب یافته است، افراد زیادی بوده اند که هنگام مواجهه با بیماریهای سخت و گرفتاری های زندگی با خلوص نیت دست به دامان پاک اهل بیت (ع) و فرزندان و نواده های این بزرگواران شده و به حاجات خویش رسیده اند.

ساکنان اردبیل از گذشته های دور علاوه بر زیارت امام زاده ها و بقاع متبرکه موجود در این استان در موارد بسیاری با رفتن به زیارت مرقد مطهر امام هشتم (ع) و خواهر گرامی ایشان و توسل به این دو شخصیت بزرگوار نسبت به شفای بیماری و یا رفع گرفتاری شان نتیجه مثبت می گیرند.

همچنین محله ای در شهر اردبیل به لحاظ واقعه ای که 94 سال قبل در آن اتفاق افتاده به نام معجز (جلیل شاه) معروف است که ریشه در اعتقادات قلبی مردم این دیار به نهضت عاشورا دارد. 

آوازه "معجز" سالهاست که نه در یک محله بلکه در گستره شهرها و روستاهای همجوار اردبیل هم پیچیده و به عنوان مکان مقدسی برای عاشقان سقای دشت نینوا تبدیل شده است.

دیوار بنایی که جلوی طاقچه آن پنجره کوچک هلالی شکلی مشرف به کوچه قرار گرفته است مکان این واقعه می باشد و تکه پارچه های سبز و مشکی که بر میله های پنجره بسته شده است بیننده را به یاد سقاخانه ها می اندازد.

سوسوی چند شمع، تنها جلوه ای است که از داخل این پنجره جلب نظر می کند، اما در این مکان چه سری نهفته است که بطور تقریبی در اغلب روزها حضور گرم صدها نفر از عاشقان علمدار کربلا (ع) آن را رونق می دهد.

نقل است که در اواخر دوران قاجار در این محله اردبیل که در آن زمان در حاشیه شهر قرار داشت مرد فقیری به نام فتح الله ساکن بود که از محل کرایه تنها سرمایه خود یعنی یک اسب سفید، معاش خانواده را تامین می کرد.

در آن زمان که خودرو در اکثر نقاط ایران وجود نداشت چهارپایان ارزش بسیاری در حمل و نقل داشتند و حکومت وقت که اسب و قاطر به تعداد کافی برای نقل و انتقالات نظامی نداشت، دستور به جمع آوری چهارپایان مردم داده بود.

به نوشته منابع تاریخی روز هشتم شوال سال 1340 (هـ.ق) یکی از ماموران نظمیه حکومت وقت به نام " رحمت الله " با اطلاعی که از وجود اسب در این خانه داشت به درب منزل مراجعه و اسب را طلب می کند.

شادروان بابا صفری در کتاب " اردبیل در گذرگاه تاریخ " می نویسد: زن خانواده با بیان وضعیت نابسامان مالی خودشان و اینکه اسب تنها وسیله کسب معاش آنان است با سوگند به حضرت عباس (ع) از مامور می خواهد از تصمیم خود منصرف شود.

اما رحمت الله با توسل به زور و با بی اعتنایی به این سوگند اسب را از طویله بیرون کشیده و سوار بر آن راه نظمیه را در پیش می گیرد.

او که هنوز حدود 300 متر از منزل دور نشده بود، ناگهان از اسب به پایین افتاده و در حالیکه چهره اش تیره شده بود، نقش بر زمین می شود.

اسب بلافاصله به منزل بر می گردد و عده ای از ساکنان محله که ناظر ماجرا بوده اند به حیرت می افتند و آن را غضب حضرت ابوالفضل العباس (ع) نسبت به مامور حکومت مستبد می دانند.

خبر واقعه که در میان مردم به " پیلیسین قرالماسی " یعنی سیاه شدن پلیس مصطلح است در اندک زمانی در شهر می پیچد و مردم با حضور در محل ، پارچه سبز رنگی بر پیشانی اسب می بندند و رحمت الله را که بر اثر این واقعه جان خود را از دست داده بود، لعنت الله لقب می دهند.

بعضی گفته ها از شنیده شدن صدای سیلی، لحظه ای قبل از افتادن مامور نظمیه از اسب به زمین حکایت می کنند.

پیرمردی از ساکنان محله معجز می گوید: منزل این خانواده و نیز مکان افتادن مامور نظمیه از اسب از آن هنگام تاکنون به مکانهای مقدسی برای مردم تبدیل شده اند.

وی افزود: در اغلب روزها در این مکانها مردم برای برآورده شدن حاجات خود نذر و نیاز کرده و مجالس مرثیه سرایی و روضه خوانی برپا می کنند.

ترکان آذریدن بیر عده ی قلیلی

یاد ائیلر آند ایچنده بیر ماه بی بدیلی

اولسون قسم اوشخصه معجزده وردی سیلی

اعجازیلن چراغان ائتدی بو اردبیلی

بیر بینوا دئمیشدی صیدقیله یا ابوالفضل

(مرحوم رحیم منزوی اردبیلی)

عباس آدوا قربان آدونده  نه حکمت وار 

آدونله عزاداره هر یرده شرافت وار
 

هیئت عزاداران و سینه زنان حضرت ابوالفضل(ع) اردبیل در سال 1383(هـ..ش) مطابق با صفرالمظفر 1425 (هـ.ق) توسط جمعی از جوانان و دوستداران اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام  در محلۀ معجز،یکی از محلات قدیمی اردبیل تأسیس و فعالیت خود را آغاز کرده و توانسته است جمعی از جوانان و عاشقان و شیفتگان آن حضرت را دور هم جمع نموده و به طور منظم و پیوسته عزاداری با شکوهی برگزار نمایند. زمان برگزاری مراسم هیئت شبهای جمعه و نیز مناسبتهای مذهبی می باشد .

و خادمین هیئت هر سال با فرا رسیدن سالروز شهادت سیف بنی هاشم حضرت مسلم بن عقیل (ع) در هشتم  ذیحجه مراسم شبیه خوانی در محله معجز اردبیل برگزار می کنند و همان شب هم ختم هیئت برگزار می گردد و اعضای هیئت جهت شرکت در هفته خوانی محلات ،خود را برای استقبال از ماه محرم آماده می کنند. 

سرپرست هیئت : کربلایی مصطفی نادری 

مداحان و ذاکرین اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام که از گذشته تا به امروز با هیئت همکاری داشته و دارندعبارتند از  : کربلایی صابر مجیدی ، کربلایی بهروز جهان پناه  و حاج حسن یحیوی .

همچنین مداحان افتخاری که با این هیئت همکاری داشته اند عبارتنداز : حاج یوسف حسین پور ، مرحوم جمشید پیک ، کربلایی عارف محجوب، کربلایی داور و علیرضا اسفندیاری ،فیروزی ، یاشار حسین پور ، حاج عبدالله دادشی و کربلایی رامین خصم افکن